کاروان می آید از شهر دمشق

بر سر خاک شه سلطان عشق

کاروان با خود رباب آورده است

بهر اصغر (ع) شیر و آب آورده است

کاروان آمد ولی اکبر (ع) نداشت

ام لیلا شبه پیغمبر (ص) نداشت

کاروان آمد ولی شاهی نبود

بر بنی هاشم دگر ماهی نبود …

باز در جان جهان یکسره غوغاست حسین (ع)

این چه شوری است که از یاد تو برپاست حسین (ع)

تا قیامت نرود نقش تو از لوح ضمیر

حیرتم گشت، بگو این چه معماست حسین (ع)

راهیان حرم قدس تو با شهپر عشق

همه رفتند و جهان محو تماشاست حسین (ع)

گر نه خون تو ثمر داد به میدان بلا

این همه شور شهادت به چه معناست حسین (ع)

(بهمن صالحی)